Մայրենի

Անտեսանելի Տոնինոյի արկածները  

Հարցեր
Գլուխ առաջին

1.Հիշիր մի սուտ, որը քեզ գցել է անհարմար դրության կամ մի պատմության մեջ:
Ես մի անգամ գլխարկս կորցրել էի, բայց մայրիկին չէի ասել և դրա պատճառով անհարմար դրության մեջ էի, երբ մայրկս ասում էր այդ գլխարկդ ուր է` ես ասում էի երևի տունը մի տեղ կլինի:

2.Կարո՞ղ ես առանձնացնել այս գլխի ամենակարևոր նախադասությունը:

Ընդամենը պետք է երազել:

Գլուխ երկրորդ

1.Եթե մի հրաշքով դու դառնայիր անտեսանելի, ի՞նչ կանեիր:

 Եթե լինեի անտեսանելի, ես կթալանեի հարուստներին: Լավ կատակ արեցի, ես գաղտնի կօգնեի դասերին անպատրաստ երեխաներին,  տնայինը կներբեռնեի իր համակարգչի մեջ և կբացեի: Երբ ես ազատ լինեմ, երեխաների գլխին խաղ կխաղամ: Նրանց փորձանքների մեջ կգցեմ, բայց այնպես չէ, որ նրանց դպրոցից հեռացնեն:

2.Հիշիր դեպք, երբ դու փորձել ես խաղ խաղալ ընկերոջդ կամ ընկերներիդ գլխին: Պատմիր այդ մասին:

Ես և  իմ բակի ընկերները փորձեցինք մեր բակի Ավետի գլխին խաղ խաղալ: Ավետը 16 տարեկան էր: Հիմա պատմեմ, թե ինչ եղավ: Երբ նա տանից դուրս եկավ, որ բակում խաղանք մենք նրան խաբեցինք, թե իմ ընկերոջ Հեսուենց բակի մոտերքում մեծ, մոտ իմ բոյի, շուն կա և անհնդատ վրա է տալիս: Ավետը ասեց

-Ես չեմ հավատում:

-Գնա և համոզվիր,- ասացի ես:
-Լավ, գնամ տենամ այդ ինչ  շուն է:

Նա գնաց այնտեղ: Նա դողում էր  վախից բայց մեզ չեր ասում: Քայելուց նա տեսավ մի փոքրիկ շուն և նրա վրա հաչաց: Այդ շունը նրա ետևից էր ընկել: Ավետը բարձրաձայն գոռում էր:

-Աաաաաաաաաաաաա...

և մենք նրա վրա այնքան ծիծաղեցին, որ շունչներս կտրվում էր: 

3.Պատահել է այնպես, որ ընկերդ ինչ-որ բան է արել, բայց ուսուցիչը կամ ուսուցչուհին խոսել է քեզ վրա: 

Այո, ինձ հետ այդպիսի դեպք եղել է, դաս անելուց: Ես  Նարեկին հարց տվեցի և նա ինձ վրա գոռաց ես էլ իր վրա գոռացի: Հետո նա ինձ խփեց հետո ես, ու մեր ռուսերենի ուսուցչուհին ինձ վրա բարկացավ:

Անտեսանելի Տոնինոյի արկածները

1.Ինչու էին կռվում աշակերտները:

2.Կուզեիր Տոնինոի նման լինեիր անտեանելի:

3.Դու ընկերոջդ մազերը քածել ես:

4.Քո կարծիքով անտեսանելի մարդիք կան:

5.Դուրս գրի քեզ ամենա դուր եկած հատվածը:

6.Գրիր Տոնինոի արած մեկ չարություն:

7.Քեզ դուր եկավ Տոնինոն:

8.Դուրս գրիր մեկ հատված և այդ հատվածի հիման վրա քեզ հետ կատարված դեպք գրիր:

9.Դուրս գրիր 10 հատ գոյական:

10.Դուրս գրիր 10 հատ ածական:

11.Դուրս գրիր 7 հատ գործողություն:

Գլուխ երրորդ

1. Տոնինոյի մայրիկը չէր դաստիրակել նրան, որ այդպիսի չարություններ չանի:

2.Ինչ կատարվեց ավտոբուսում:

3.Ինչ էր ուզում աներ Տոնինոն:

4. Տոնինոն չգիտեր, որ անտեսանելի ժամանակ նրան ոչ ոք չէր տեսնում և ավտոբուսը չէր կարող կանգնացնել:

5.Պատմվածքից դուրս գրիր տաս հատ գոյական:

6. Ինչ կանես, եթե լինես անտեսանելի:

Գլուխ երրորդ

1. Վերնագրիր հատվածը: 

2. Թվարկիր հերոսներին և յուրաքանչյուրին բնութագրիր դիպուկ բառերով:

Տոնինո-մի քիչ խորամանկ, չարաճճի 

Տիկին Զամբյուղ- ուժեղ, գոռոզ, դժգոհ, ինքնավստահ:

Տոնավաճառ-միամիտ, բարի:

Ողևոր-համարձակ, ինքնավստահ:

3. Նկարագրիր այն փոխադրամիջոցը, որը կցանկանայիր, որ գործեր մեր քաղաքում:
-Ես կուզեի, որ մեր քաղաքում լիներ այնպիսի սարք, որ կարողանանք գնալ համ անցյալ, համել ապագա: Ես կուզեմ այդպիսի սարք լինի, որովհետև համ կկարողանանք գնալ անցյալ, տեսնեք դինոզավրներին և կտեսնեիք աստծուն: Իսկ ապագա գնալու համար, որ տեսնենք ինչ կլինի աշխարհին մոտ երեք հազար տարի հետո կամ ավելի ուշ:

Գլուխ չորրորդ

1. Արդարացրու Տոնինոյին:

Տոնինոն փոքր էր և չէր հասկանում ինչ էր անում, ով էլ լիներ նրա տեղը այդպես կվարվեր:
2. Մեղադրիր Տոնինոյին:
Տոնինոն իհարկե փոքր էր, բայց ոնց էլ լինի, իր մայրիկը նրան սովորեցրած կլիներ իրեն քաղաքավարի պահել և նա պիտի լսեր մայրիկի խորհուրդները:

Գլուխ հինգերորդ

1. Ինչպիսի՞ն էին հինգերորդ բ դասարանի երեխաները: Փորձեք համեմատել ձեր դասարանի հետ, ի՞նչ նմանություններ և տարբերություններ եք նկատում:

Ես միայն մեկ նմանություն եմ տեսնում: Ես նկատեցի, որ իրենք էլ մեր դասարանի նման անիմաստ բոլորին մեղադրում են:

2. <<Այնպես արեք, որ ես լինեմ ձեզ նման, ինձ մենակ մի թողեք>>,-խնդրում էր Տոնինոն: Երբևէ ձեզ մենակ զգացե՞լ եք, պատմեք այդ մասին

2 .Ես ինձ մենակ եմ զգացել 1 անգամ երբ իմ սենյակում մենակ հեռուստացույց էի դիտում:  

Գլուխ վեցերորդ

1. «Հիմա ես գիտեմ, թե աշխարհում ինչն է ամենավատ բանը,- ասում էր ինքն իրեն Տոնինոն,- ոչ «երկուսը» և  ոչ էլ աղքատությունը: Չէ՞ որ աղքատները կարող են իրար օգնել: Ամենավատ բանը մենակությունն է: Մենակ մարդը միշտ էլ անուժ է: Երջանկության համար ուրիշ մարդիկ են պետք՝ մայր, բարեկամներ, ընկերներ, ուսուցիչ, մի խոսքով, աշխարհի բոլոր մարդիկ»:
Պատմիր, թե ինչն է  քեզ համար ամենավատ բանը, համաձա՞յն ես, որ մենակ մարդը միշտ էլ անուժ է, և ի՞նչ է երջանկությունը քեզ համար:

1.Ամենավատ բանը ինձ համար դա մենակ մնալն է, վատ բաներ անելն է, վատ լուրեր լսելը, դաժան կատակներ անելը և բոլոր վատ բաները ինչ անում են մարդիք:

Ինձ համար երջանկություն է ունելալ ընտանիք, քույր, եղբայր ընկերներ և հաջողություն ունենալ:

Գլուխ յոթերորդ

1.Պատկերացրու՝ դու ես Տոնինոյի փոխարեն, արդեն հոգնել ու ձանձրացել ես անտեսանելի լինելուց, քեզ մենակ ու անզոր ես զգում, ի՞նչ ելք կգտնեիր:

1.Ես ոչինչ չէի անի որոհովետև անտեսանելի լինելով կկարողանայի բռնացնել գողերին և օգնել մարդկանց:

2. Ի՞նչ ես կարծում՝ ինչո՞ւ Պաոլան տեսավ Տոնինոյին:

2. Նա տեսավ, որովհետև նրանց մեջ մի նման բան կար կամ Պաոլան էլ է անտեսանելի:

Գլուխ ութերորդ

1.Ի՞նչ կարևոր բան հասկացավ Տոնինոն Պաոլայի հետ խնդիրը քննարկելուց հետո:

Տոնինոն հասկացավ, որ բոլոր դասերը հետաքրքիր են,  նա հասկացավ որ դաս սովորելը հետաքրքիր է քան անտեսանելի լինելը:

2. Վերնագրիր գլուխը՝ ա) մեկ բառով-Սովածը բ) բառակապակցությամբ-Պանիրը և բուլկին  գ) նախադասությամբ-Ուտելիքը օգնեց Տոնինոյին

Գլուխ իներորդ

1.«Դժվարությունը արգելք է, որի վրայով պետք է թռչել»,- մտածում էր Տոնինոն: Իսկ ի՞նչ է դժվարությունը քեզ համար, ինչպե՞ս ես դու հաղթահարում դժվարությունները:

Դժվարությունը ինձ համար փորձություն է, այլ կերպ ասած Դժբախտություն: Ես դժվարություները հաղթահարում եմ Աստծուն աղոթելով, որ ինձ ուժ տա: Եթե ուզում ես, որ դժվարությունը կարողանաս հաղթահարել ուրեմն աղոթիր աստծուն և մի ասա չեմ կարողանում, որովհետև այդ ասելով իսկապես չես կարողանա: 

2. Դու գիտես չէ՞, որ գրքի հեղինակը Ջանի Ռոդարին է, մի նամակ գրիր նրան և հայտնիր քո կարծիքը գրքի վերաբերյալ:

Բարև ձեզ, հարգելի Ջանի Ռոդարի: Ես կարդացի Ձեր գրած «Անտեսանելի Տոնինոյի արկածները»: Ինձ շատ դուր եկավ: Համոզված եմ, ով կարդացել է այդ գիրքը՝ հավանել է: Ջանի Ռոդարի «Անտեսանելի Տոնինոյի արկածների» գլուխները ինձ շատ դուր եկան բայց վեցերորդ գլուխը այդքան էլ չհավանեցի: Ինձ ամենաշատը դուր եկան յոթերորդ  և ութերորդ գլուխները: Այս հեքիաթը շատ իմաստուն էր գրված և շատ միտք արտահայտող: Հուսով եմ, դուք էլի ունեք այսպիսի պատմվածքներ, որովհետև դրանք շատ հետաքրքիր են:

Ատոմից

Ձիերի գարնանային էներգիան կօգնի նրանց աշխատանքի եւ նյութականի հարցերի լուծման տեսակետից, սակայն որոշակի քաոս կստեղծի սիրելիների հետ հարաբերություններում: Հարազատները կդժգոհեն Ձիերի կողմից ուշադրության բացակայությունից եւ նրանց համատեղ ժամանակ անցկացնելու առաջարկները մերժելուց: Միայնակ Ձիերը այդ ժամանակահատվածում ակտիվ, սակայն ապարդյուն ծանոթություն հաստատելու փորձեր կկատարեն: Իրենց զգացմունքների սառնությամբ կպատասխանեն, իսկ ուշադրության նշանները կընդունվեն քմծիծաղով: Եթե իրադարձությունները զարգանան հենց այդսիսի եղանակով, լավ կլինի եթե Ձիերը հարմարվեն եւ հասկանան, որ այդ անձնավորությունը իրենց համար չէ: Առավել եւս նրանք պետք է հաշվի առնեն այն փաստը, որ նրանց կողքին ապրում է մի անձնավորություն, ով գաղտնի երկրպագում է նրանց եւ պատրաստ է դրական պատասխան տալ հարաբերություններ հաստատելու առաջին իսկ փորձին:

Ստիպված ենք հաստատել, որ լինելով տարվա Տերը՝ Ձիերը ժամանակ առ ժամանակ իրենց չափից ավելին են թույլ տալու եւ կարող են նույնիսկ դավաճանել իրենց ամուսիններին:Դժվար թե դա աննկատ անցնի, եւ Ձիերը կարող են մեծ սկանդալի էպիկենտրոնում հայտնվել իրենց թեթեւամտության պատճառով: Ձիերը կհասկանան, որ սխալ են գործել, միայն տարվա ավարտին: Դեկտեմբեր ամսին նրանց սպասվում է հարաբերությունների լուրջ պարզաբանում, որը, բարեբախտաբար, թույլ կտա նրանց լուծել ընտանեկան խնդիրները՝ երջանկացնելով ե'ւ իրենց, ե'ւ իրենց հարազատներին:

Ես մի փոքրիկ սիրտ ունեմ: Շատ փոքրիկ, շա՜տ-շա՜տ փոքրիկ:

- Մարդու սիրտը չպետք է դատարկ մնա, – ասում է տատիկը, – եթե դատարկ մնա, դատարկ ծաղկամանի նման տգեղ կլինի եւ մարդուն ցավ կպատճառի:

Ահա, հենց այդ պատճառով էլ երկար ժամանակ է՝ մտածում եմ՝ այս փոքրիկ սիրտը ո՞ւմ նվիրեմ: Այսինքն՝ ո՞ւմ պետք է սրտիս մեջ տեղավոոեմ, որ բոլորից լավը լինի: Ճիշտն ասած՝ ախր, չգիտեմ՝ ինչպես ասեմ…Սիրտս ուզում է՝ այս ամբողջ-ամբողջ, փոքրիկ-փոքրիկ սիրտս՝ մի փոքրիկ, սիրուն տնակի պես, մի այնպիսի մեկին նվիրեմ, որին շա՜տ-շա՜տ եմ սիրում…կամ…չգիտեմ…մեկին, որ շատ լավն է: Մեկին, որ իսկապես արժանի է իմ շատ փոքրիկ եւ մաքուր սրտի մեջ տնակ ունենալու: Ճիշտ եմ ասում, չէ՞։

- Սիրտը հյուրանոց չէ, որ մարդիկ գան, մի երկու-երեք ժամ կամ մի երկու-երեք օր այնտեղ մնան ու հետո գնան, – ասում է հայրիկը, – սիրտը ճնճղուկի բույն չէ, որ գարնանը շինվի, իսկ աշնանը քամին այն իր հետ քշի ու տանի…

ճիշտն ասած՝ չգիտեմ՝ ինչ է սիրտը, բայց գիտեմ, որ տեղ է շա՜տ-շա՜տ լավ մարդկանց եւ մշտապես…

Դե…Երկար մտածելուց հետո վճռեցի՝ սիրտս նվիրեմ մայրիկիս, ամբողջ սիրտս, ամբողջը նվիրեմ մայրիկիս եւ կատարեցի այդ բանը…

Բայց, ո՜վ զարմանք, երբ նայեցի սրտիս, չնայած մայրիկս հանգիստ տեղավորվել էր նրա մեջ եւ իրեն էլ շատ լավ էր զգում, այդուհանդերձ նկատեցի, որ կեսը դեռեւս դատարկ էր մնացել…

Դե, իհարկե, հենց սկզբից ես պիտի գլխի ընկնեի ու սիրտս երկուսին նվիրեի՝ հայրիկիս ու մայրիկիս: Այդպես էլ վարվեցի:

Հետո, հետո գիտե՞ք՝ ի՞նչ եղավ: Այո, իհարկե, նայեցի ու տեսա՝ սրտիս մի մասում դեռեւս դատարկ տեղ է մնացել…

Անմիջապես վճռեցի սրտիս դատարկ մնացած անկյունը նվիրել մի քանի հոգու: Մի քանի հոգու, ում շատ եմ սիրում:

Մեծ եղբորս, փոքրիկ քրոջս, պապիկին, տատիկին, իմ բարի քեռուն եւ ուրախ բնավորությամբ հորեղբորս էլ տեղավորեցի սրտիս մեջ:

Մտածեցի՝ հիմա արդեն սրտիս մեջ կարգին խճողում է…այսքան մարդ մի՞թե հնարավոր է այսքան փոքրիկ սրտում տեղավորել:

Բայց երբ նայեցի սրտիս, Աստված իմ, Աստված իմ, գիտե՞ք՝ ինչ տեսա:

Տեսա, որ այս բոլոր մարդիկ տեղավորվել են սրտիս ճիշտ կես մասի մեջ, ճիշտ կեսի, թեեւ հանգիստ նստել, ասում, խոսում ու ծիծաղում էին, եւ ոչ մեկը չէր բողոքում տեղի նեղվածքից:

Դե…հետո հերթը…Այո, ճիշտ է, սրտիս մնացածը, այսինքն՝ դատարկ մնացած կեսը ուրախությամբ ու գոհունակությամբ նվիրեցի այն բոլոր լավ մարդկանց, ովքեր ապրում են մեր թաղում, եւ բոլոր այն լավ բարեկամներին, որ ունեմ, եւ բոլոր ընկերներիս եւ բոլոր այն ուսուցիչներէն, ովքեր սիրում են երեխաներին…

Եվ գիտե՞ք, թե ինչ եղավ…

Աստված իմ, այսքան փոքրիկ սիրտը ինչպե՞ս կարող է այսքա՛ն մեծ լինել:

Ճիշտն ասած, խոսքը մեր մեջ, հայրս մի հորեղբայր ունի: Հայրիկիս այս հորեղբայրը շա՜տ, շա՜տ, շա՜տ փող ունի: Ես երբ տեսա՝ բոլոր լավ մարդիկ տեղավորվում են սրտիս մեջ, աշխատեցի հայրիկիս այս հորեղբորն էլ տանեմ սրտիս մեջ եւ մի անկյուն էլ նրան հատկացնեմ…բայց…չտեղավորվեց…ինչ արեցի, չտեղավորվեց…շատ խղճացի…բայց ի՞նչ անեմ, չտեղավորվեց, էլի, իմ մեղքը հո չի, իր մեղքն է: Այսինքն՝ ճիշտն ասած, երբ ինքն էլ դժվարությամբ, մի կերպ տեղավորվում էր սրտիս մեջ, փողերի հսկա սնդուկը դուրս էր մնում, նա էլ հևիհև դուրս էր վազում սրտիցս, որպեսզի վերցնի իր սնդուկը…

Այո…կամաց–կամաց հասկանում էի, թե մի փոքրիկ-փոքրիկ սիրտ որքա՜ն կարող է մեծ լինել: Մի գիշեր, երբ հիշեցի այն մեծ պատերազմի ծանր օրերն ու գիշերները, միանգամից վեր թռա ու ճչացի. «Սրտիս մնացած մասը կնվիրեմ բոլոր նրանց, ովքեր կռվեցին եւ կեղտոտ թշնամուն մեր հողից, մեր երկրից ու մեր տնից դուրս վռնդեցին…»:

…Հիմա այլեւս իմ սիրտը նմանվել էր մի մեծ քաղաքի, դպրոց ուներ, հիվանդանոց ուներ, զորանոց ուներ, փողոց, թաղ, պողոտա ուներ եւ դարձյալ մի աշխարհի չափ դատարկ տեղ ուներ…

Ինքս ինձ ասացի. «Այլեւս բավական է ընտրություն անել, իմ սիրտը պատկանում է աշխարհի բոլոր-բոլոր լավ մարդկանց՝ աշխարհի այս ծայրից մինչեւ մյուս ծայրը…»:

Դուք ինքներդ տեսնում եք՝ հիմա միայն մի շա՜տ-շա՜տ փոքրիկ անկյուն է դատարկ մնացել սրտիս մեջ: Գիտեք՝ այդ տեղը ում համար եմ թողել, այո, ճիշտ է, բոլոր վատ մարդկանց, միայն՝ մի պայմանով, որ հրաժարվեն վատ լինելուց եւ վատ արարքներ կատարելուց. երեխաներին չնեղացնեն, ծովը չկեղտոտեն, կենդանիներին չսպանեն եւ ոչ մեկի նկատմամբ բռնություն չգործադրեն…

Վատ մարդիկ էլ, եթե լավանան, իրավունք ունեն, չէ՞, իմ սրտի մեջ մի փոքրիկ տնակ ունենալու. ..չէ՞։

Կարծում եմ՝ եթե վատ մարդիկ բարիանան ու գան, դարձյալ իմ սրտի մեջ մի փոքրիկ տեղ կմնա…գուցե անտառների համար, սարերի, ձկների, եղնիկների, փղերի…եւ շատ ուրիշ բաների համար…

Իսկապես, զարմանալի է, հայտնի չէ՝ սա սի՞րտ է, թե՞ ծով: Այսքան փոքրիկ սիրտն, ախր, ինչպե՞ս է, որ երբեք չի լցվում:

Դե լավ, դա ինձ չի վերաբերում:

Երբ մեծանամ, գուցե հասկանամ, թե ինչու է այդպես, սակայն հիմա, մինչեւ այն պահը, երբ դեռ սրտիս մեջ տեղ կա, պետք է այդ տեղը նվիրեմ լավ ու բարի մարդկանց։

Սիրտը հենց դրա համար է, ճիշտ չէ՞։

Ստուգում Ատոմ Ոսկանյան

1.      Վնգստալ-շան վոռնոց

Գոցել-կանչել

Ապրուստ-ապրել

Ճկուն-ճարպիկ

Այր-տղամարդ

2.      Հյուրանոց- հյուր+անոց

Լուսամուտ-լույս+ա+մուտ

Հնամաշ-հին+ա+մաշ

Վիճակախաղ-վիճակ+ա+խաղ

Ոտնաման-ոտք+աման

Հուսախաբ-հույս+ա+խաբ

Դժկամորեն-դժկամ+որեն

Հայկական-Հայկ+ական

Անպատճառ-ան+պատչառ

3.      Աղքատ-ղեղճ,հարուստ

Հանդարտ-հանգիս,անզուսպ

Խնդրել-ապաշխարել, մեռճել

Անպատճառ-անմեղ,մեղավոր

Հյուրնկալ-հյուրասեր

4.      Շատ ցուրտ

Գլխում միտք ծագեց

5.       

Ամենաերկար

Անմիջնորդ

Բարձրորակ

Տերևապատ

Նրբաճաշակ

Ասվալտապատ

Սարսափելի

Երկորյակ

6.      Երկրագունդ

Մրգավաճառ

Գրատաղտակ

Կոշկակար

Օդանավ

Երկկամար

7.        

 Կոմիտասը մեկ անգամ դուրս է գալիս ձմռանը մանգալու: քայլելուց գետնին գտավ տրամաբանակ սպասում է ևտերը չի գալիս, տրամաբանակը բացում է և տեսնում, որ նրա մեջ ընդամենը մեկ մարկ է: Տերը չեկավ և կոմիտասը գնաց դասի: հենց հասավ նա շատ սոված էր և ուշաթափվեց:  Արդնացավ տեսավ, որ դասից ուշացել է և մտավ դասարան: Կոմիտասը երբեք չեր ուշացել դասից: Դասվարը իմացավ թե ինչ է եղել և նրան ասաց դասամիջոցին կգնաս հաց կուտես: Կոմիտասը դասից հետո գնաց մեկ մարկով գնաց ղաղատոմս գնեց և շահեց հարյուր մարկ: Հաջորդ օրը նա գնաց տիրոջը մոտ, որը կորցրել էր տրամաբանակը: Տվեց նրան և տեսավ, որ նրա ձեռքերը սառել են:

Նա բռնեց այդ մարդու ձեռքը, որը աղջիկ էր և հրավիրեց թատրոն դիտելու:

8.

Կորած տրամաբանակը

Ուշաթափված կոմիտասը

Հաջողակ Կոմիտասը

9.Պարտաճանաչ

Խելացիհամբերատար

Դիմացկուն

Հաջողակ

10.

Նա հիշում է իր դպրոցական ճամանակը, իր արած լավուրյունը այդ կնոջը:

11. Ես կզգաի թե ես բարություն էի արել ինչոր մեկին, որ դրա համար կպարգևատրեին և կզգաի ինձ հպարտ

12. Կոմիտասին ասումեն հայ երգի մեսրոպ մաշտոց, որովհետև նա ստղծել է հայ երգի առանց աղավաղության երգեը և երբ մարդիք լսում են նրա երգերը նրանց հոգին բարությամբ է լցվում:

12:1

Սարի հետևում շողերը մեռան,

Անուն դաշտերը պատեց կապույտ մեգ,

Տխուր երեկոն զարկել է վրան,

-Սիրտս կարոտով կանչում է քեզ՝ ե՛կ:

Խորհրդավոր է երկինքըն երազում,

Վարսաթա՜փ ուռու, դողդոջուն եղեգ,

Արծաթ խոսքերով աղպյուրն է խոսում,

Սրտիս կարոտով կանչում է քեզ եկ:

Ծաղիկներն ահա քնքուշ փակվեցին,

Բացվեցին երկնի ծաղիկներն անհաս,

Սև տագնապները իմ սիրտը լցրին,

Արդյոք ո՞ւր ես դու, իմ անուշ երազ

Սիրտ իմ, այդ ո՞ւմ ես դու իզուր կանչում,

Տես՝ գիշերն անցավ, աստղերը մեռան,

Մենավոր իմ սիրտ, մոլորված թռզուն,

Կարոտիդ կանչը չի հասնի նրան...