вторник, 13 января 2015 г.

Հոգիս Ծովի պես

Երբ, որ ես տխուր եմ իմ հոգում ծովը լրիվ իրար է խարնվում, Իսկ հենց կատաղում եմ, մի մեծ ջրհեղեղ է լինում: Ես հենց ուրախ եմ իմ հոգին շատ հանգիստ է լինում, Իսկ ուրախացած ընթացքում արևոտ լի ծով է լինում: Ինձ թվում է իմ հոգում ջրհեղեղներ շատ են լինում, որոհետև ես ամեն թեթև բանից բարկանում եմ մտքիս մեջ, իսկ եթե զայրութս արտահայտում եմ իմ հոգին, հանգստանում է: Դպրոցում իմ հոգին հանգիստ է բայց ալիքներով: Ես հենց ըուն եմ գնում իմ հոգում լրիվ դատարկություն եմ զգում, կորցնելով տխրությունը և ուրախությունը: Ես ամբողջ օրը սպասում եմ քնելուն որովհետև այդպես հանգստանում է:


Комментариев нет:

Отправить комментарий